Terugblik op 2019

Lieve ADHD-vrouw,

Ik weet niet hoe het met jou zit, maar voor mij is het jaar voorbij gevlogen. Het is alweer december; een tijd vol drukte en prikkels. Maar ook een mooi moment om even terug te kijken en stil te staan bij het afgelopen jaar.

In 2019 heb ik hard gewerkt aan mijn missie, om in vijf jaar tijd 5000 vrouwen te bereiken die zich daardoor positief uitspreken over hun ADHD. Zichtbaarheid is daarbij heel belangrijk en ik kan wel zeggen dat dat gelukt is!

Dit jaar stond ik in de Women’s Health en maar liefst twee keer in de Libelle. Een keer over ADHD en uitstelgedrag en een keer over slaapproblemen door ADHD. Wat was ik trots op de uitnodiging van Women Inc. om een gastblog te schrijven over het krijgen van de diagnose ADHD als je een vrouw bent (en dat je klachten vaak niet als ADHD herkend worden).

Op het interview door Patrick Kicken kreeg ik prachtige reacties. Een die me altijd zal bijblijven is ‘dankzij jouw verhaal in dit interview, realiseerde ik me dat ik misschien ook ADHD heb. Het was voor mij de directe aanleiding om naar de huisarts te gaan en daarna bleek inderdaad dat ik het heb’. Deze en alle ontelbare andere reacties die ik mocht ontvangen, zijn stuk voor stuk hoogtepunten van het jaar!

Weet je waar ik ook heel blij mee ben? De Facebookgroep voor vrouwen met ADHD. Gewoon alledaagse of minder alledaagse dingen met elkaar delen, die je ergens anders niet zo snel deelt. Vorig jaar rond deze tijd startte ik met de groep en ondertussen gaan we al richting de 400 leden!

Afgelopen zomer werden mijn zus (die ook ADHD heeft) en ik geïnterviewd voor het prachtige boek ‘Een echt Zussenboek’. Zowel in de auto, anderhalf uur heen en anderhalf uur terug, als tijdens het interview met de journaliste, hebben we aan een stuk door gekletst. Als je me al een tijdje volgt, dan heb je me waarschijnlijk al vaker horen zeggen dat veel kletsen ook absoluut een uiting kan zijn van typische ADHD-hyperactiviteit 🙂 Dat ik dit interview over ADHD samen met mijn zus deed, maakt het voor mij absoluut een van mijn favoriete momenten van dit jaar.

Verder in 2019:

• won ik de Rodi Media Match Events Award met mijn pitch over mijn missie.
• heb ik mijn goede voornemen volgehouden om geen koffie meer te drinken (hoewel ik het nog steeds zoooo lekker vind ruiken!).
• heb ik nog een goed voornemen waargemaakt; ik heb actief aan mijn conditie en eetpatroon gewerkt, met als resultaat dat ik ruim 15 kilo ben afgevallen en ik me fitter en beter voel.
• hebben we een tweede hondje uit het asiel gehaald; Bram was op dat moment net acht maanden oud en hij bleek iets minder rustig dan wij dachten.
• is de ADHD-test voor vrouwen op mijn website maar liefst 775 keer ingevuld!  
• heb ik mezelf -als ondernemer met ADHD- de ongelooflijke luxe van een assistent gegund!

Ik zeg altijd dat je met ADHD vooral moet uitbesteden wat je niet kan, wat je niet leuk vindt of wat je teveel tijd kost. Wetende dat ik in details kan verzanden bij bijvoorbeeld iets technisch op mijn website (dat vind ik namelijk heel leuk om op te lossen!), houdt Manon mij daar lekker bij weg. Zij focust op dat soort dingen, zodat ik kan doen waar ik het best in ben en wat ik het aller- allerleukst vind: coachen!

Wat heb ik in het afgelopen jaar mooie gesprekken gehad met allerlei verschillende, prachtige vrouwen over hun ADHD. Ieder met haar eigen unieke kijk op de wereld en met haar eigen uitdagingen. Ik heb vrouwen in de training gehad uit Noord- en Zuid-Holland, uit Utrecht en  Flevoland. Zelfs vanuit Groningen, Limburg en Zeeland kwamen vrouwen helemaal naar Landsmeer (bij Amsterdam) toe. En via Skype coach ik Nederlandse vrouwen die in het buitenland wonen. Hoe bijzonder is dat?! Ik ben zo dankbaar voor de openheid en het vertrouwen, als al deze vrouwen mij hun verhaal vertellen. Dat ze duizend keer hebben moeten horen ‘let nou toch eens op’, of ‘waarom kan het nou nooit eens normaal?’. En wat hebben we ook gelachen met elkaar, om die gekke ADHD-perikelen. Allemaal momenten die mij zo dierbaar zijn.

Voor 2020 staan er weer mooie dingen in de planning. Natuurlijk de cursus, de 2-daagse training, de Focus-op-jezelf-dag en de individuele coachtrajecten. Maar ook mijn online training! Samen met Manon (anders schiet ik in de ‘details-modus’ en duurt het veel te lang!) ben ik daar op de achtergrond al hard mee bezig.   

Heel cliché, maar nogmaals: het jaar is echt voorbij gevlogen. Vandaag en morgen heb ik de laatste twee coach-cliënten van dit jaar en daarna sluit ik, na een prachtig jaar, voor heel even de deuren. De mailbox laat ik voor wat het is, de telefoon gaat uit. Vanaf maandag 6 januari ben ik er weer. Alle aandacht gaat naar het gezin. Samen met mijn man, onze drie dochters en natuurlijk de twee hondjes, ga ik lekker lanterfanteren. Wij gaan de grote kunst van het niets doen beoefenen.

Lieve ADHD-vrouw, ik wens je fijne dagen toe. Ik hoop dat je de feestdagen viert op een manier die bij jou past. Of dat nou rustig en prikkelarm is, of juist vol feesten en prikkels!