Gevoel dat ik me moet bewijzen

Vraag: ik heb het gevoel dat ik me moet bewijzen, dat ik nooit goed genoeg presteer. Heeft dat met mijn ADHD te maken?

Antwoord:

Het gevoel dat je je moet bewijzen, komt volgens mij voort uit een combinatie van je karakter en je ADHD. Ga maar na, vroeger als klein meisje, werd steeds op je gedrag gereageerd. Er werd gezegd dat je het niet goed deed. Misschien was je te druk, te luid, te dromerig, niet snel genoeg, niet langzaam genoeg, niet geduldig genoeg. Hoe dan ook; niet goed genoeg. Het is logisch dat je dat uiteindelijk voor jezelf ging koppelen aan jouw kunnen, aan jouw ‘zijn’.

Laatst las ik een interview met model Ashley Graham. Ze is dyslectisch en heeft ADD (het overwegend onoplettende beeld van ADHD: type 1). Haar vader gaf haar de bijnaam ‘Duh’, als verwijzing naar haar zogenaamde gebrek aan intelligentie. In het interview zegt ze daarover ‘Ik kan er nu om lachen. Maar wat je tegen kinderen zegt, of het nou positief is of negatief, blijft aan ze plakken.’

En daarmee raakt ze wat mij betreft de essentie. Je slaat zulke woorden op in je hoofd, in je lichaam. Je draagt ze met je mee. Je vecht constant tegen een onzichtbare vijand. Tegen de woorden van iemand anders. Tegen een systeem dat anders werkt, dat jou beoordeeld volgens maatstaven waar jij maar met moeite aan kunt voldoen, gewoon omdat je ADHD hebt en anders denkt.

Wat wens ik het andere vrouwen met ADHD ook tot, dat zij beseffen dat het niet aan hen ligt. Dat je je niet hoeft te bewijzen. Aan niemand. Je bent goed zoals je bent!