Norm van de maatschappij

Vandaag begonnen in een heel interessant boek van Jellie de Roos, van ‘Anders Wijs’. Zij is van mening dat onze reguliere scholen leerfabrieken zijn en dat er maar weinig aandacht is voor wie een kind in wezen is. Ze begint het boek met een beroemde uitspraak van Albert Einstein:

“Elk kind is een genie, maar wanneer je een vis beoordeelt op zijn vaardigheid om in een boom te klimmen, zal het zijn hele leven geloven dat hij dom is.”

Deze uitspraak is voor mij één van de kortste samenvattingen van wat het betekent om ADHD te hebben in onze maatschappij.

Ik kan je vertellen dat het me bijna pijn doet, zo waar is deze uitspraak. Zo simpel, eenvoudig en daaróm zo pijnlijk. Dat is waarom ik dit boek wil lezen. Het gevoel van ‘niet goed genoeg zijn’ begint bij veel vrouwen met ADHD vaak al op de basisschool. Grote kans dat daar de wortels liggen van het gevoel dat je vandaag nog altijd met je meedraagt. Het gevoel van niet goed genoeg je best doen. Niet goed genoeg presteren. Niet goed genoeg zijn.

Want als klein meisje met ADHD (wat je toen waarschijnlijk niet eens wist!) kreeg je keer op keer te horen dat je lief en gehoorzaam moest zijn en dat je het vooral maar goed moest doen. Oei! De onzichtbare pijn als dat niet lukte, hoe hard je ook probeerde. De pijn, die nu nog steeds als een klein stemmetje op de achtergrond aanwezig is. Dat stemmetje dat zegt ‘je voldoet niet aan de norm’. En daarom vind ik het pure onzin, dat we allemaal in die boom moeten kunnen klimmen! 

17 juli 2018